ការព្យាបាលការរលាក

វិគី ព័ត៌មាន សុខភាព > សៀវភៅណែនាំសម្រាប់សហគមន៍ស្តីអំពីសុខភាពបរិស្ថាន > សេចក្តីបន្ថែម ក ៖ សុវត្ថិភាព និងភាពអាសន្ន > ការព្យាបាលការរលាក

នៅក្នុងជំពូកនេ:

 

នៅក្នុងជំពូកនេ:

• សេចក្តីបន្ថែម ក ៖ សុវត្ថិភាព និងភាពអាសន្ន
• បង្កើតផែនការសុវត្ថិភាពសម្រាប់ភាពអាសន្ន
• សំណុំសម្ភារៈសង្គ្រោះបឋម
• សម្លៀកបំពាក់ និងឧបករណ៍ការពារ
• ការកំពប់សារធាតុគីមី
• ការព្យាបាលគ្រោះថ្នាក់បង្កដោយសារធាតុគីមី
• ការព្យាបាលការរលាក
• ស្ហុក
• ការសង្គ្រោះដង្ហើម

ចំពោះគ្រប់ការរលាកទាំងអស់ ៖

• បញ្ឈប់ការរលាកដោយដាក់ត្រាំផ្នែកដែលរលាកក្នុងទឹកត្រជាក់ភ្លាម។ បន្តដាក់ឲ្យត្រជាក់យ៉ាងតិច២០នាទី។
• បន្ថយការឈឺចាប់ដោយឲ្យថ្នាំអាស្ពីរីន(aspirin) ឬថ្នាំបំបាត់ការឈឺចាប់ដទៃទៀត។
• បង្ការកុំឲ្យមានស្ហុក។

ចំពោះការរលាកតូចតាច មិនចាំបាច់ព្យាបាលទេ។

ចំពោះការរលាកដោយសារធាតុគីមី ការរលាកដោយការភាយកាំរស្មី ការរលាកដោយអគ្គីសនី និងការរលាកដែលបង្កឲ្យមានពងទឹក (ការរលាកកម្រិតទី២) ៖

បន្ទាប់មកនាំជនរងគ្រោះទៅជួបបុគ្គលិកសុខាភិបាល ឬមន្ទីរពេទ្យ ឲ្យបានឆាប់តាមដែលអាចធ្វើបាន។

បញ្ជូនជនរងគ្រោះទៅកាន់មន្ទីរពេទ្យ ប្រសិនបើអ្នកគិតថាគេរលាកនៅផ្លូវខ្យល់។ សញ្ញារបស់វាមាន ៖

• ការរលាកនៅមាត់ និងច្រមុះ ឬរលាកនៅក្នុងមាត់។
• វង្វេងវង្វាន់ស្មារតី សន្លប់ ឬក្អកយ៉ាងខ្លាំងពេលស្រូបផ្សែងធម្មតាចូល។

ម្យ៉ាងទៀត ត្រូវនាំអ្នកជំងឺទៅកាន់មន្ទីរពេទ្យដែរ បើគេមានការរលាកធ្ងន់ធ្ងរនៅលើមុខ ភ្នែក ប្រអប់ដៃ ប្រអប់ជើង ឬប្រដាប់បន្តពូជ។

មនុស្សគ្រប់គ្នាដែលមានការរលាកខ្លាំង អាចចូលក្នុងស្ថានភាពស្ហុកយ៉ាងងាយដោយសារតែមានការឈឺចាប់ គួបផ្សំគ្នានឹងការភ័យខ្លាច និងបាត់បង់សារធាតុរាវពីរាងកាយតាមកន្លែងរលាក។ ធ្វើឲ្យជនរងគ្រោះមានផាសុក និងនិយាយផ្តល់កម្លាំងចិត្តដល់គាត់ បន្ថយការឈឺចាប់ ព្យាបាលស្ហុក និងផ្តល់ទឹកផឹកឲ្យបានច្រើន។