ការធ្វើតេស្ត៍សម្រាប់ជំងឺទឹកនោមផ្អែម

វិគី ព័ត៌មាន សុខភាព > ទីណាគ្មានវេជ្ជបណ្ឌិត ថ្មី > ជំងឺទឹកនោមផ្អែម > ការធ្វើតេស្ត៍សម្រាប់ជំងឺទឹកនោមផ្អែម

ក្នុង​ជំពូក​នេះ

 

ក្នុង​ជំពូក​នេះ

គេអាចធ្វើតេស្ត៍មើលកម្រិតជាតិស្ករក្នុងឈាមបាន ដោយការធ្វើតេស្ត៍ឈាមឬទឹកនោម។ ការធ្វើតេស្ត៍ឈាម មានភាពសុក្រិតជាង។

នរណាខ្លះដែលគួរធ្វើតេស្ត៍?

មនុស្សម្នាក់គួរធ្វើតេស្ត៍ជំងឺទឹកនោមផ្អែម ប្រសិនបើគាត់៖

• មាន សញ្ញានៃជំងឺទឹកនោមផ្អែម។
• មានសមាជិកគ្រួសារដែលមានជំងឺទឹកនោមផ្អែម។
• មានទំហំចង្កេះធំ និងមានអាយុលើស៤០ឆ្នាំ។
• មានប្រវត្តិ ជំងឺលើសឈាម
• ធ្លាប់កើតកូនដែលមានមាឌធំ ។
• មានវ័យក្មេង និងមានសញ្ញានៃ ជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី១ ។

ការធ្វើតេស្ត៍ឈាម

យើងអាចរកឃើញជំងឺទឹកនោមផ្អែមគ្រប់ប្រភេទ ដោយការវាស់កម្រិតជាតិស្ករក្នុងឈាម។ បុគ្គលិកសុខាភិបាលអាចនឹងធ្វើតេស្ត៍ច្រើនជាងមួយប្រភេទដើម្បីរកជំងឺទឹកនោមផ្អែម ឬអាចនឹងធ្វើតេស្ត៍ឡើងវិញ។ យើងក៏អាចប្រើប្រាស់តេស្ត៍ទាំងនេះដើម្បីគ្រប់គ្រងជំងឺទឹកនោមផ្អែមផងដែរ តាមរយៈការជួយឲ្យយើងមើលឃើញនូវលទ្ធផលនៃការឆ្លើយតប ចំពោះបម្លាស់ប្តូរក្នុងរបបអាហារ សកម្មភាព ឬថ្នាំពេទ្យរបស់អ្នក ។

ការធ្វើតេស្ត៍ឈាម វាស់ស្ទង់មើលថាតើកម្រិតជាតិស្ករក្នុងឈាមរបស់មនុស្សម្នាក់ ស្ថិតក្នុងសភាពធម្មតា, កើនឡើងបន្តិច, ឬមានជំងឺទឹកនោមផ្អែមដែរឬទេ។ ប្រសិនបើកម្រិតជាតិស្ករក្នុងឈាមឡើងខ្ពស់ ប៉ុន្តែមិនទាន់ខ្ពស់ដូចជំងឺទឹកនោមផ្អែមទេ នោះគាត់អាចបង្ការជំងឺទឹកនោមផ្អែមបានតាមរយៈការបរិភោគអាហារសុខភាព និងធ្វើលំហាត់ប្រាណបន្ថែម។

ជាទូទៅ ការធ្វើតេស្ត៍ឈាមសម្រាប់ជំងឺទឹកនោមផ្អែម មាន២ប្រភេទ។ តេស្ត៍មួយប្រភេទនោះហៅថាការធ្វើតេស្ត៍ជាតិស្ករដោយមិនហូបអាហារ ហើយមួយទៀតហៅថាតេស្ត៍A1C ។

ការធ្វើតេស្ត៍ជាតិស្ករដោយមិនហូបអាហារគឺជាតេស្ត៍ដែលត្រូវបានអនុវត្តញឹកញាប់បំផុត។ យើងធ្វើតេស្ត៍នេះនៅពេលព្រឹក មុនពេលបរិភោគអ្វីទាំងអស់។ គ្លីនិកខ្លះធ្វើតេស្ត៍កម្រិតជាតិស្ករក្នុងឈាមដោយប្រើឧបករណ៍មួយដែលវាស់ជាតិស្ករនៅក្នុងឈាមមួយតំណក់ដែលយកពីចុងម្រាមដៃ។ ម្យ៉ាងទៀត គ្លីនិកក៏អាចនឹងបូមឈាមដោយប្រើស៊ីរាំង រួចបញ្ចូនទៅមន្ទីរពិសោធន៍ផងដែរ។ លទ្ធផលនៃតេស្ត៍ជាតិស្ករដោយមិនហូបអាហារអាស្រ័យលើប្រព័ន្ធខ្នាតដែលប្រើប្រាស់នៅក្នុងប្រទេស។ ប្រសិនបើវាស់ជាខ្នាត mmol/l (មីល្លីម៉ុលក្នុងមួយលីត្រ) នោះលទ្ធផលនឹងស្ថិតនៅចន្លោះលេខ៤ និងលេខ២។ បើអ្នកមានចំនួន ៦,៩ mmol/l ឬច្រើនជាងនេះ នោះអ្នកមានជំងឺទឹកនោមផ្អែម។ បើប្រទេសរបស់អ្នក ប្រើប្រាស់ខ្នាត mg/dl (មីល្លីក្រាមក្នុងមួយដេស៊ីលីត្រ) នោះលទ្ធផលនឹងស្ថិតនៅចន្លោះលេខ៨០ និង៣៥។ នៅក្នុងខ្នាតនេះ បើអ្នកមានចំនួន ១២៥ mg/dl ឬច្រើនជាងនេះ នោះអ្នកមានជំងឺទឹកនោមផ្អែម។

យើងអាចធ្វើតេស្ត៍មួយចំនួនបាន ដោយប្រើ ឈាមមួយតំណក់ពីចុងម្រាមដៃ សម្រាប់តេស្ត៍ផ្សេងទៀត គេត្រូវការបូមឈាមពីដៃរបស់អ្នក មួយកូនដប។ បុគ្គលិកសុខាភិបាលជំនាញនៅឯគ្លីនិក អាចបូមឈាមដោយសុវត្ថិភាព ដោយមិនបង្កភាពឈឺចាប់ ឬឈឺបន្តិចបន្តួចប៉ុណ្ណោះ។

តេស្ត៍ A1C (តេស្ត៍ glycosylated hemoglobin, ក៏ហៅថា HbA1C ឬ HgbA1C ផងដែរ) វាស់កម្រិតជាតិស្ករមធ្យមរបស់មនុស្សម្នាក់ក្នុងរយៈពេល ៣ខែចុងក្រោយ។ គេមិនចាំបាច់អត់អាហារដើម្បីធ្វើតេស្ត៍នេះទេ។ គ្លីនិកនឹងបូមឈាមដោយប្រើសឺរ៉ាំង រួចបញ្ជូនទៅមន្ទីរពិសោធន៍។ លទ្ធផលនៃតេស្ត៍ឈាម A1C នឹងចេញជាភាគរយ (%) ដែលជាទូទៅស្ថិតនៅចន្លោះ ៤% និង ១៤% ។ ប្រសិនបើលទ្ធផលស្ថិតនៅជិតដល់ ៦,៤% ឬខ្ពស់ជាងនេះ នោះអ្នកប្រហែលជាមានជំងឺទឹកនោមផ្អែម។ បើលទ្ធផលស្ថិតនៅទាបជាង ៦,៤% តែបន្តិច នោះអ្នកគួរតែ ថែទាំខ្លួនឯងទៅតាមមធ្យោបាយមួយចំនួន រួចធ្វើតេស្ត៍ជំងឺទឹកនោមផ្អែមម្តងទៀតនៅថ្ងៃក្រោយ។

តេស្ត៍ទឹកនោម

តេស្ត៍ទឹកនោមអាចបង្ហាញថាមនុស្សម្នាក់មានជំងឺទឹកនោមផ្អែមឬអត់។ បន្ទះតេស្ត៍ទឹកនោម ប្រែពណ៌របស់វា ប្រសិនបើមានជាតិស្ករនៅក្នុងទឹកនោម។ ត្រូវប្រញាប់ធ្វើតេស្ត៍នៅពេលនោមរួចភ្លាម។ យើងមិនចាំបាច់អត់អាហារដើម្បីធ្វើតេស្ត៍នេះទេ។

តេស្ត៍ទឹកនោមនឹងមើលរំលងករណីទឹកនោមផ្អែមមួយចំនួន ព្រោះកម្រិតជាតិស្ករត្រូវឡើងខ្ពស់ (១០ mmol/l ឬ១៨០ mg/dl) មុននឹងវាចូលទៅក្នុងទឹកនោម។ ដូច្នេះ ប្រសិនបើតេស្ត៍ទឹកនោមមិនបង្ហាញជំងឺទឹកនោមផ្អែមទេ ប៉ុន្តែមានមូលហេតុដទៃទៀតដែលសង្ស័យជំងឺទឹកនោមផ្អែម នោះគួរតែធ្វើតេស្ត៍ឈាម។

ទំព័រ​នេះ​ត្រូវ​បាន​​ធ្វើ​​បច្ចុប្បន្នភាព៖ ៣០ មករា ២០១៨