Hesperian Health Guides
អណ្តូងដែលបានការពារ
វិគី ព័ត៌មាន សុខភាព > សៀវភៅណែនាំសម្រាប់សហគមន៍ស្តីអំពីសុខភាពបរិស្ថាន > ៦. ការការពារទឹកក្នុងសហគមន៍ > អណ្តូងដែលបានការពារ
អណ្តូងមានប្រយោជន៍តែក្នុងករណីដែលប្រជាជនអាចយកទឹកចេញបានប៉ុណ្ណោះ។ អណ្តូងដែលល្អបំផុតសម្រាប់សហគមន៍ទាំងឡាយ អាស្រ័យលើជម្រៅទឹកក្រោមដី និងធនធានដែលមានសម្រាប់ជីក ខួង និងសាងសង់អណ្តូង។ ក្នុងករណីជាច្រើន អណ្តូងសាមញ្ញរាក់ៗដែលប្រជាជនដងទឹកតាមធុង អាចប្រសើរជាងអណ្តូងថ្លៃៗដែលជីកជ្រៅៗនិងត្រូវការស្នប់សប់។ ការមានអណ្តូងរាក់ៗច្រើន ប្រសើរជាងមានអណ្តូងជ្រៅមួយ ព្រោះបើអណ្តូងមួយរីងទឹក អណ្តូងផ្សេងៗទៀតអាចផ្តល់ទឹកបាន។
 |
| នៅពេលប្រជាជនឈរលើមាត់អណ្តូង ឬប្រើធុងមិនស្អាត ទឹកក្នុងអណ្តូងអាចទៅជាគ្មានសុវត្ថិភាព។ |
មាតិកា
ជំហានដើម្បីធ្វើឲ្យអណ្តូងស្នប់ និងអណ្តូងជីក មានសុវត្ថិភាព
មុននឹងជីកអណ្តូង ត្រូវប្រាកដថាវាជាប្រភេទអណ្តូងដែលល្អបំផុតសម្រាប់តម្រូវការមនុស្សគ្រប់គ្នា។ ទឹកអណ្តូងក្លាយជាគ្មានសុវត្ថិភាព បើវាត្រូវបានជីក ៈ
- ក្បែររណ្តៅបង្គន់, លូទឹកស្អុយ, រណ្តៅចាក់សំរាម, ឬបសុសត្វ។
- ក្បែរឧស្សាហកម្ម ដូចជាការជីករ៉ែ ឬការខួងប្រេង, ស្រែចម្ការដែលប្រើថ្នាំសម្លាប់សត្វល្អិត ឬជីគីមី, ឬរណ្តៅសំរាម។
- នៅកន្លែងដែលទឹកសំណល់ឬទឹកហូរលើដីអាចហូរទៅក្នុងអណ្តូង។
អណ្តូងជីករាក់ៗអាចផ្តល់ទឹកល្អ និងមានសុវត្ថិភាព។ ប៉ុន្តែទឹកអាចរីង និងកខ្វក់យ៉ាងងាយ។ ក្នុងរដូវភ្លៀង ទឹកហូរហៀរលើដីអាចហូរចូលទៅក្នុងអណ្តូងជីក ដោយនាំមេរោគនិងវត្ថុធ្វើឲ្យកខ្វក់ដទៃទៀតជាច្រើន។ មនុស្សឬសត្វដែលប្រើប្រាស់ទឹក អាចចម្លងមេរោគតាមជើងទៅលើអណ្តូងទឹក។ ធុងទឹកនិងខ្សែនៅជុំវិញអណ្តូង ក៏អាចចម្លងមេរោគដែរ ហើយអាចធ្វើឲ្យទឹកកខ្វក់នៅពេលគេទម្លាក់វាទៅក្នុងអណ្តូងទឹក។
ការកែលម្អសាមញ្ញៗ អាចបង្ការការចម្លងរោគ។ ឧទាហរណ៍ ប្រាកដថាប្រើតែធុងទឹកនិងខ្សែដែលស្អាតប៉ុណ្ណោះនៅពេលទម្លាក់ចូលទៅក្នុងទឹក។ លើកដីនៅជុំវិញប្រហោងអណ្តូង ឬរៀបឥដ្ឋនៅលើមាត់អណ្តូង ឬចាក់ស៊ីម៉ង់ជុំវិញមាត់អណ្តូង ដើម្បីឲ្យកាន់តែមានសុវត្ថិភាព។ ការរៀបទ្រនាប់អណ្តូងក៏ជួយបង្ការការរីងទឹកឬបាក់ស្រុតដែរ ហើយធ្វើឲ្យជីកបានកាន់តែជ្រៅដើម្បីស្តុកទឹកបានច្រើន។ (សម្រាប់ព័ត៌មានអំពីមធ្យោបាយកែលម្អអណ្តូងរូបគំនូរនៅទំព័របន្ទាប់)។
មុននឹងខួងអណ្តូងថ្មី ឬកែលម្អប្រព័ន្ធទឹកដែលប្រើប្រាក់ច្រើន គួរពិចារណាលើការកែលម្អបន្តិចបន្តួចដូចខាងលើនេះដើម្បីធ្វើឲ្យប្រភពទឹកកាន់តែមានសុវត្ថិភាព។
ការកែលម្អអណ្តូងទឹកចំហរ |
|
| សង់ជណ្តើរថ្មចុះទៅក្នុងអណ្តូងចំហរ ដើម្បីឲ្យប្រជាជនឈរដួសទឹកពីលើកាំជណ្តើរដោយមិនទទឹក។ ត្រូវឈរលើកាំជណ្តើរចុងក្រោយដែលស្ងួត។ មិនត្រូវដើរទៅក្នុងទឹកឡើយ។ |
ទឹកទាប
|
|
ទឹកខ្ពស់
|
|
ការកែលម្អអណ្តូងសាមញ្ញ និងអណ្តូងជីកដោយដៃ |
|
|
|
| ១. អណ្តូងជីកដែលគ្មានការកែលម្អ | ២. ពូនដីនៅមាត់អណ្តូងដើម្បីកុំឲ្យទឹកខាងក្រៅហូរចូល |
|
|
| ៣. ព័ទ្ធមាត់អណ្តូងដោយធុងមួយនិងគ្របគម្រប | ៤. រៀបឥដ្ឋនៅមាត់អណ្តូង និងមានឃឿនអណ្តូង |
|
|
| ៥. អណ្តូងដែលបានការពារ ដោយមានឃឿនអណ្តូង និងប្រឡាយទឹក | ៦. អណ្តូងដែលបានការពារ ដោយមានឃឿនអណ្តូង ប្រឡាយទឹក និងសួនដំណាំ |
ការពារអណ្តូងប្រចាំគ្រួសារ
សហគមន៍ជាច្រើនមានអណ្តូងស្នប់ដែលសាងសង់ដោយរដ្ឋាភិបាល ឬទីភ្នាក់ងារក្នុងស្រុកឬអន្តរជាតិ។ អណ្តូងបិទជិតនិងមានជម្រៅជ្រៅទាំងនេះ ការពារមិនឲ្យកខ្វក់ដោយសារមនុស្សនិងសត្វ។ ប៉ុន្តែច្រើនឆ្នាំបន្ទាប់ពីខួងអណ្តូងមក អណ្តូងជាច្រើនមិនអាចប្រើប្រាស់បានទៀតដោយសារស្នប់ខូច, ឬគ្រឿងបន្លាស់ដទៃទៀតមិនអាចរកបាន, ឬប្រជាជនដែលចេះជួសជុលបានចាកចេញ។ វាធ្វើឲ្យមានការផ្គត់ផ្គង់ទឹកស្អាតមិនទៀងទាត់។ ប្រជាជនត្រូវដើរយ៉ាងឆ្ងាយទៅដងទឹក ឬប្រើប្រាស់ទឹកលើដីដែលកខ្វក់ដើម្បីបំពេញតម្រូវការរបស់ខ្លួន។ នៅផ្នែកខ្លះនៃប្រទេសអាហ្វ្រិក អណ្តូងប្រចាំគ្រួសារដែលមានការការពារ កំពុងតែជំនួសអណ្តូងស្នប់។
អណ្តូងដែលមានការការពារ គឺជារណ្តៅដែលជីកដោយដៃ និងរៀបទ្រនាប់រណ្តៅ មានគម្របស៊ីម៉ង់ត៍ ដៃរវៃដើម្បីយោងទឹកឡើង និងឃឿនអណ្តូង។ វត្ថុទាំងនេះសុទ្ធតែផ្តល់ការការពារដល់អណ្តូងទឹក។ នៅពេលដំឡើងវត្ថុទាំងនេះរួច និងដោយមានការរៀបចំទឹកដោយប្រុងប្រយ័ត្ន នោះអណ្តូងប្រចាំគ្រួសារអាចមានសុវត្ថិភាពខ្ពស់។
គួរជីកអណ្តូងនៅកន្លែងណា
នៅពេលជីកអណ្តូង សញ្ញាល្អបំផុតដែលថានឹងមានទឹក គឺនៅពេលដែលអ្នកឃើញថាមានអណ្តូងមួយចំនួននៅក្បែរៗនោះ។ ប៉ុន្តែបើអណ្តូងទាំងនេះជាអណ្តូងស្នប់ នោះទឹកប្រហែលជានៅក្នុងដីយ៉ាងជ្រៅមិនអាចជីកដោយដៃបាន។ សញ្ញាល្អមួយទៀតគឺរុក្ខជាតិដែលដុះពេញមួយឆ្នាំដែលត្រូវការទឹកច្រើនដើម្បីរស់។ តំបន់ទំនាបទំនងជាមានទឹកច្រើនជាងតំបន់ខ្ពង់រាប។ ប៉ុន្តែបើអណ្តូងត្រូវបានជីកក្នុងតំបន់ទំនាប នោះចាំបាច់ត្រូវការពារវាកុំឲ្យទឹកភ្លៀងហូរចូល។
ការរៀបទ្រនាប់អណ្តូង
នៅកន្លែងដីរឹង ការរៀបទ្រនាប់ក្នុងអណ្តូងអាចមិនចាំបាច់ទេ។ ប៉ុន្តែជាការល្អគួររៀបទ្រនាប់យ៉ាងតិច១ទៅ២ម៉ែត្រចាប់ពីផ្ទៃដីចុះក្រោម ដើម្បីបង្ការកុំឲ្យអណ្តូងបាក់ស្រុត។ ប្រសិនបើរៀបទ្រនាប់អណ្តូងទាំងមូល វានឹងធ្វើឲ្យប្រភពទឹកកាន់តែទុកចិត្តបាន ប៉ុន្តែនៅថ្ងៃក្រោយវានឹងពិបាកទៅជ្រៅថែមទៀត។ ការរៀបទ្រនាប់អណ្តូងត្រូវការដុំថ្មតូចធំ ជាមួយឥដ្ឋ ឬស៊ីម៉ង់ត៍។
 |
 |
| រៀបទ្រនាប់១ទៅ២ម៉ែត្រខាងលើ | អណ្តូងដែលមានរៀបទ្រនាប់ពេញ |
របៀបធ្វើគម្របអណ្តូង
 |
| រៀបចំពុម្ពគម្របអណ្តូង |
 |
| រៀបចំប្រហោងនៅកណ្តាលពុម្ពអណ្តូង និងសរសៃដែក |
 |
| ចាក់ស៊ីម៉ង់ត៍ចូល និងបង្កើតជាមាត់គម្របអណ្តូង |
 |
| វាសតម្រឹមមាត់គម្របអណ្តូង |
 |
| លើកគម្របដាក់ពីលើតួអណ្តូង |
នៅពេលរៀបទ្រនាប់អណ្តូងរួច ជំហានបន្ទាប់គឺធ្វើគម្របស៊ីម៉ង់ត៍សម្រាប់គ្របអណ្តូង។ គម្របអណ្តូងជួយបង្ការទឹកឬវត្ថុកខ្វក់មិនឲ្យចូលក្នុងអណ្តូង។ វាក៏ធ្វើឲ្យកុមារមានសុវត្ថិភាពក្នុងការប្រើប្រាស់អណ្តូង និងធ្វើជាកន្លែងស្អាតសម្រាប់ដាក់ធុងទឹកនៅពេលប្រជាជនដងទឹក។
- ១. គម្របអណ្តូងគួរបិទយ៉ាងជិតណែនល្អនៅលើអណ្តូង។ សម្អាតកន្លែងមួយសម្រាប់ចាក់ស៊ីម៉ង់ត៍ និងគូររង្វង់មួយដែលត្រូវជាទំហំគម្របអណ្តូង។ រៀបឥដ្ឋមួយជួរជារង្វង់ព័ទ្ធជុំវិញរង្វង់នេះ។ រង្វង់នេះគឺជាពុម្ពនៃគម្របអណ្តូង។
- ២. បង្កើតប្រហោងមួយនៅចំកណ្តាលគម្របអណ្តូងដែលអាចឲ្យធុងទឹកចូលបាន។ ទំហំនៃប្រហោងនេះអាស្រ័យលើប្រភេទធុងយោងដែលអ្នកប្រើ ប៉ុន្តែជាទូទៅប្រហោងនេះគួរធំល្មមអាចដាក់ធុងចំណុះ១០លីត្រចូលបាន។ ស្គរដែកធំល្មមដែលអាចដាក់ធុងយោងចូល គឺអាចយកមកប្រើសម្រាប់បង្កើតប្រហោងនេះបាន។
- ៣. រៀបសរសៃដែក(មុខកាត់៣ម.ម) នៅក្នុងពុម្ពគម្របអណ្តូង ដោយរៀបជាក្រឡាចក្រត្រង្គដែលមានចន្លោះពីគ្នា១០ស.ម។
- ៤. លើកសរសៃដែកដែលរៀបរួចចេញសិន ហើយលាយស៊ីម៉ងត៍ដែលប្រើគ្រួស៣ភាគ ខ្សាច់២ភាគ និងស៊ីម៉ង់១ភាគ។ ប្រសិនបើគ្មានគ្រួសទេ ចូរប្រើខ្សាច់៤ភាគ និងស៊ីម៉ង់១ភាគ។ ចាក់ស៊ីម៉ង់ត៍លាយរួចទៅក្នុងពុម្ពគម្របអណ្តូង ដោយចាក់បំពេញតែពាក់កណ្តាលខាងក្រោម។ ដាក់សរសៃដែកដែលរៀបរួចចូលវិញលើ ស៊ីម៉ង់ត៍សើមនេះ។ ចាក់ស៊ីម៉ង់ត៍លាយដែលនៅសល់ទៅក្នុងពុម្ព គ្របពីលើសរសៃដែក រួចយកកំណាត់ឈើវាសឲ្យស្មើ។
- ៥. ទុកចោលប្រហែល១ម៉ោង។ រកពុម្ពស្គរដែកនៅប្រហោងកណ្តាលចេញ រួចចាក់ខ្សាច់សើមទៅក្នុងប្រហោងកណ្តាល។ ដាក់ពុម្ពនៅកណ្តាលចូលវិញលើខ្សាច់ រួចរៀបឥដ្ឋព័ទ្ធជុំវិញពុម្ពកណ្តាលនេះ ដោយទុកចន្លោះ៧៥ម.មពីឥដ្ឋនិងពុម្ពកណ្តាល។ ចាក់ស៊ីម៉ង់ត៍ចូលកន្លែងចន្លោះពីឥដ្ឋនិងពុម្ពកណ្តាលនេះ រួចទុកវាចោលប្រហែលមួយម៉ោង។ មួយម៉ោងក្រោយមក ដកឥដ្ឋនិងពុម្ពកណ្តាលចេញ រួចវាសមាត់គម្របឲ្យស្មើ។ ដើម្បីការពារបានល្អបំផុត គម្របធុងគួរបិទមាត់គម្របអណ្តូងជិតណែនល្អ។
- ៦. ទុកគម្របអណ្តូងចោលមួយយប់ឲ្យរឹង និងទុកចោលរយៈពេលយ៉ាងតិច៥ថ្ងៃ ដោយដាក់វាក្នុងទឹកជានិច្ច។ មុននឹងលើកគម្របដាក់លើអណ្តូង ពិនិត្យមើលកម្លាំងរបស់វាសិន។ នៅពេលវាជាប់រឹងរយៈពេល៧ថ្ងៃ ចូរកល់វាដោយដុំឈើ៤ដុំ ឬកល់ឲ្យហើបផុតពីដីកម្ពស់២អ៊ីញ។ បន្ទាប់មកឡើងរាំលើវា! គម្របដែលចាក់បានល្អ នឹងមិនបែកបាក់ឡើយទោះបីមនុស្សច្រើននាក់ឡើងរាំលើវាក៏ដោយ។ ដាក់បាយអរស៊ីម៉ង់ត៍នៅលើរង្វង់តួអណ្តូង រួចលើកគម្របដាក់ឲ្យត្រូវកន្លែងវាដោយប្រុងប្រយ័ត្ន។
ដៃរវៃ ធុងទឹក និងច្រវាក់
ដៃរវៃស្ថិតនៅចន្លោះបង្គោលសងខាងអណ្តូងដែលមានដៃសម្រាប់បង្វិល ធ្វើឲ្យយើងអាចយោងទឹកមកលើបានយ៉ាងងាយ ហើយវាផ្តល់កន្លែងសម្រាប់រុំខ្សែឬច្រវាក់របស់ធុង។ ប្រសិនបើថ្ងៃក្រោយគេប្រើស្នប់វិញ នោះគេអាចលើកដៃរវៃនេះចេញបានយ៉ាងងាយ។ ចងធុងទឹកទៅនឹងចុងខ្សែឬច្រវាក់។ ជាការប្រសើរបំផុត គួរប្រើច្រវាក់ព្រោះមានមេរោគតិចតួចនៅលើវា ប៉ុន្តែវាមានតម្លៃថ្លៃ។ ខ្សែមិនសូវថ្លៃទេ ហើយអាចផ្លាស់ប្តូរបានយ៉ាងងាយប្រសិនបើវាដាច់។
 ដាំជើងបង្គោលទ្រដៃរវៃទៅក្នុងស៊ីម៉ង់ត៍នៅសងខាងអណ្តូង។
កាត់ជ្រៀកប្រឡោះនៅចុងបង្គោលសម្រាប់ដាក់ដៃរវៃ។
|
 ចាប់ប៊ូឡុងនៅចុងបង្គោល លើដៃរវៃដើម្បីទប់វាឲ្យនៅមួយកន្លែងនៅពេលវាវិល។
|
| គំរូនៃការសាងសង់នេះបង្ហាញពីបង្គោលឈើដែលចាក់ទៅក្នុងដីសម្រាប់ទ្រដៃរវៃ។ ទម្រដៃរវៃក៏អាចធ្វើពីឥដ្ឋបានដែរ។ | |
ប្រឡាយទឹកនៅឃឿនអណ្តូង
ប្រឡាយទឹកនៅឃឿនអណ្តូង នាំទឹកដែលសល់ពីការប្រើប្រាស់ជុំវិញអណ្តូង ទៅកន្លែងចោលទឹក។ ធ្វើរបៀបនេះអាចបង្ការកុំឲ្យបរិវេណជុំវិញអណ្តូងក្លាយជាភក់ និងជាកន្លែងមេរោគនិងសត្វល្អិតបន្តពូជ។ មេរោគអាចលូតលាស់នៅក្នុងស្នាមប្រេះបែក ដូច្នេះជាការសំខាន់គឺត្រូវធ្វើឃឿនអណ្តូងឲ្យបានល្អ ។
ទឹកទុយោក្នុងសហគមន៍ដែលមានប្រឡាយបង្ហូរទឹក |
 |
រណ្តៅជ្រាបទឹក
ថ្មធំៗ
គ្រួស
ខ្សាច់ |
ថែទាំអណ្តូងរបស់អ្នក
ទឹកអណ្តូងងាយនឹងកខ្វក់ណាស់នៅពេលធុងទឹកកខ្វក់ និងខ្សែឬច្រវាក់កខ្វក់ទម្លាក់ទៅក្នុងអណ្តូង។ ដើម្បីរក្សាទឹកអណ្តូងឲ្យស្អាតជានិច្ច ត្រូវដាក់ធុងទឹកមួយនៅជាប់អណ្តូងរហូត ហើយចាក់ទឹកពីធុងទឹកជាប់អណ្តូងនេះចូលក្នុងធុងទឹករបស់អ្នក។ ការលាងសម្អាតដៃមុននឹងដងទឹក និងការសាងសង់របងព័ទ្ធជុំវិញអណ្តូង ក៏នឹងជួយបង្ការការធ្វើឲ្យទឹកអណ្តូងកខ្វក់ដែរ។
អ្នកក៏អាចការពារទឹកអណ្តូងរបស់អ្នកបានដែរ នៅពេលអ្នក:
- ដាក់គម្របអណ្តូងត្រឹមត្រូវក្នុងកន្លែងរបស់វា។
- សម្អាតឃឿនអណ្តូងនិងប្រឡាយទឹកឲ្យស្អាតជានិច្ច។
- ដាក់ប្រេងក្នុងដៃរវៃឲ្យបានញឹកញាប់ ដើម្បីឲ្យវាវិលយ៉ាងល្អ។
- កុំឲ្យកុមារលេងនៅអណ្តូងឬស្នប់។
- សង់របងព័ទ្ធជុំវិញអណ្តូងដើម្បីកុំឲ្យសត្វចូល។
- ជ្រើសរើសមនុស្សម្នាក់ឲ្យថែទាំអណ្តូង។
ប្រឡាយទឹកចេញពីអណ្តូងនិងរូប៊ីណេ
ទោះបីមនុស្សទៅយកទឹកនៅកន្លែងណាក៏ដោយ ទឹកតែងតែខ្ទាតកំពប់ជានិច្ច។ នៅពេលទឹកកំពប់នៅក្នុងជង្ហុក វាក្លាយទៅជាកន្លែងបន្តពូជសម្រាប់សត្វមូស ហើយសត្វនេះផ្ទុកមេរោគជំងឺគ្រុនចាញ់និងជំងឺដទៃទៀត។ អណ្តូង រូប៊ីណេ បំពង់បង្ហូរនៃអាងស្តុកទឹក និងកន្លែងផ្ទុកទឹកដទៃទៀត ត្រូវការប្រឡាយទឹកល្អៗដើម្បីឲ្យទឹកដែលខ្ទាតកំពប់ ហូរទៅឆ្ងាយ ឬហូរទៅក្នុងដី។
ដើម្បីទាញប្រយោជន៍ពីទឹកខ្ទាតកំពប់នេះ គួរដាំដើមឈើឬធ្វើសួនដំណាំនៅត្រង់កន្លែងដែលទឹកចេញពីប្រឡាយមក។ ប្រសិនបើអ្នកមិនអាចដាំដើមឈើឬធ្វើសួនដំណាំទេ អ្នកអាចជីករណ្តៅរួចដាក់ធំថ្ម គ្រួស និងខ្សាច់ដើម្បីស្រូបទឹកទៅក្នុងនោះ។ នេះហៅថា "រណ្តៅជ្រាបទឹក"។ វានឹងជួយបង្ការមូសមិនឲ្យបង្កកំណើត។
ការបូមទឹកពីអណ្តូង
ដើម្បីយកទឹកឡើងមកលើ ចាំបាច់ត្រូវមានស្នប់។ ស្នប់អាចប្រើថាមពលជាច្រើនប្រភេទ ដូចជាអគ្គិសនី, ឧស្ម័ន, ថាមពលព្រះអាទិត្យ, ឬកម្លាំងមនុស្ស។ ប្រសិនបើស្នប់ពិបាកប្រើ ឬបើវាឧស្សាហ៍ខូច នោះប្រជាជននឹងចាប់ផ្តើមយកទឹកពីប្រភពទឹកគ្មានសុវត្ថិភាព។
របៀបជ្រើសរើសស្នប់
ស្នប់គ្រប់ប្រភេទមានលក្ខណៈដូចគ្នាមួយគឺ បើវាខូច ប្រជាជននឹងគ្មានទឹក។ សម្រាប់មនុស្សភាគច្រើន ស្នប់ដែលល្អបំផុតគឺជាស្នប់ដែលពួកគេអាចបង្កើត, ដំណើរការ, និងជួសជុលបានដោយខ្លួនឯង ឬអាចជួសជុលបានដោយជាងមេកានិចក្នុងស្រុក។ គួរពិចារណាលើចំណុចខាងក្រោម នៅពេលជ្រើសរើសស្នប់ ៈ
- តើវានឹងអាចប្រើបានទាំងបុរសនិងស្ត្រី និងអាចបំពេញតម្រូវការរបស់ពួកគេបានឬទេ?
- តើស្ត្រីបានចូលរួមក្នុងការជ្រើសរើសស្នប់ក្នុងសហគមន៍ឬទេ?
- តើប្រភពថាមពលណាមួយដែលមាន? ប្រសិនបើស្នប់ត្រូវការប្រើប្រេងថ្លៃ ឬត្រូវការអគ្គិសនីដែលសហគមន៍គ្មាន នោះវានឹងគ្មានប្រយោជន៍អ្វីឡើយ។
- តើស្នប់ងាយនឹងជួសជុលដោយប្រើគ្រឿងបន្លាស់ដែលមានស្រាប់ដែរឬទេ? តើមួយណាប្រសើរជាង រវាងស្នប់ដែលងាយនឹងខូចប៉ុន្តែអាចជួសជុលបានយ៉ាងងាយនៅក្នុងស្រុក និងស្នប់ដែលមិនងាយនឹងខូចប៉ុន្តែមិនងាយជួសជុលបាននៅក្នុងស្រុក?
ស្នប់ប្រើខ្សែ: មានតម្លៃទាប, មធ្យោបាយងាយក្នុងការបូមទឹកឡើងមកលើ
(ទុកឲ្យធូរបន្តិច)
ស្នប់ប្រើខ្សែគឺផ្អែកលើគំរូសាងសង់បែបបុរាណរបស់ប្រទេសចិន។ វាត្រូវបានប្រើដើម្បីបូមទឹកអណ្តូងដែលមានជម្រៅរហូតដល់១៥ម៉ែត្រ ដោយប្រើកម្លាំងតិចតួច។ នៅពេលមនុស្សម្នាក់បង្វិលកង់ វានឹងបូមទឹកឡើងមកលើ រួចបាញ់ចេញមកតាមចំពួយនៅខាងលើអណ្តូង។
ស្នប់ប្រភេទនេះចំណាយប្រាក់តិច និងងាយជួសជុល។ ខ្សែគឺជាផ្នែកមួយដែលងាយនឹងខូច ប៉ុន្តែទោះបីវាគ្រាន់តែជួសជុល(មិនបាច់ជំនួសថ្មី) ក៏ស្នប់នៅតែដំណើរការដែរ។ ប្រជាជនក្នុងបណ្តាប្រទេសជាច្រើនបានយកគំរូតាមស្នប់ប្រើខ្សែនេះ និងប្រើសម្ភារៈដែលពួកគេមាន។